دولتِ آینده، دولتِ کار

انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری به پایان رسید و رئیس‌جمهور مستقر، مطابق با یک عرف و رویه در جمهوری اسلامی ایران موفق به کسب آرا اکثریت گردید و در دولت بعدی نیز به تشکیل کابینه خواهد پرداخت. بزرگ‌ترین پیروز این انتخابات مردمی هستند که بار دیگر در صحنه حاضر شده و قدرت و نجابت خود را نمایش داده و مصداق مردم‌سالاری واقعی را به جهانیان معرفی نمودند. اگر از برخی بداخلاقی‌های انتخاباتی و بعضاً قانون‌شکنی‌هایی که انجام شد، گذر کنیم باید این نکته را مدنظر قرار داد که علی‌رغم این‌که مخالفین آقای روحانی موفق به کسب اکثریت آرا و تشکیل دولت نشدند لیکن تحولی مهم و عمیق در گفتمان دولت مستقر ایجاد کردند. دولتی که کمتر به میان مردم می‌رفت و کمتر واقعیت را به صورت میدانی مشاهده می‌کرد، صحنه‌هایی از مردم را مشاهده کرد که شاید تصور آن را نیز نمی‌کرد. صحنه‌هایی در مجامعی که شخص آقای روحانی در آن حضور داشت و مطالباتی که به صورت مستقیم از ایشان درخواست می‌شد تا اجتماعات مردم در جلسات و مراسم نامزدهای رقیب و مطالباتی که جمعیت مردمی در این جلسات از رئیس‌جمهور آینده ایران اسلامی مطالبه می‌کرد. تحولی که باعث شد دولتمردانی که وعده ایجاد یک‌میلیون شغل توسط دیگر کاندیداها را به استهزا می‌گرفتند، خود را متعهد به ایجاد سالیانه 950 هزار شغل بدانند. آقایانی که سایت کارانه نامزد مخالف را مصداق خرید و فروش رأی برمی‌شمردند، خودشان سایتی را راه‌اندازی کرده و اعلام کنند که از بیکاران تا زمان کسب یک شغل مناسب، حمایت مالی خواهند کرد. نباید فراموش کرد که برخی از اعضا دولت کنونی، اصولاً ایجاد اشتغال را از وظایف دولت نمی‌دانستند و شاید اکنون نیز ندانند.

ادامه نوشته

دهانی‌که باید خرد شود

علی اکبری
در جامعه‌ای که اسوه حسنه آن بوسه بر دست کارگر می‌زند و در مرقد آن امامی که یک موی کوخ‌نشینان را باشرف‌تر از تمامی زندگی کاخ‌نشینان می‌دانست و همواره حامی مستضعفان و محرومان بود و در روزی که به بزرگداشت مقام رفیع کارگر اختصاص داشت، کارگران این مرزوبوم به‌جای تکریم مورد اهانت قرار گرفتند و به‌جای تشویق، تهدید شدند. سخن از خرد کردن دهان کارگر جماعتی که به وضعیت موجود کار و اشتغال اعتراض دارد با کدام بخش از منشور حقوق شهروندی که رئیس‌جمهور محترم آن را یکی از دستاوردهای دولت خود می‌داند، همخوان است امری است نامعلوم و نامکشوف لیکن بار دیگر مشخص شد که بی‌حکمت نیست که گفته شده الناس علی دین ملوکهم. در دولتی که منتقدان به الفاظ متعدد بی‌ادبانه و بعضاً هتاکانه از سوی دولتمردان نواخته می‌شوند تهدید کارگرانی که جایی در ارکان ‌قدرت این آقایان ندارند، امر غریب و بعیدی نخواهد بود اما سؤال اینجا است که به‌واقع آن دهانی که باید خرد شود، کدام دهان است؟

ادامه نوشته

تصحیح مسیر یا اصرار بر ادامه اشتباه؟

علی اکبری

آقای روحانی در زمان انتخابات ریاست جمهوری و در پاسخ به سؤالی در خصوص تعلیق فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان در زمان مسئولیت ایشان، با لحنی تند و عصبانی اعلام کردند «ما تعلیق کردیم؟ ما کامل کردیم». این در حالی است که همگان به خاطر داشتند که در دولت اصلاحات و با همین منطق برد- برد، آقایان در مسیری گام برداشتند که به نهایت عقب‌نشینی منجر گردید. استراتژی‌ای که هرچند به‌دفعات مورد انتقاد مقام معظم رهبری قرار گرفت و راهبرد برخی دولتمردان وقت، راهبردی غلط عنوان می‌گردید لیکن متأسفانه مورد توجه قرار نگرفت. به‌عنوان نمونه معظم له در خصوص بحثی که در مورد راهبرد برد- برد مطرح می‌شد فرمودند: «در شرایط مرعوب شدن، ترسیدن، مضطرب شدن، متلاطم شدن، حتّی باورهای قطعی انسان هم از یاد می‌رود.

ادامه نوشته

آمریکا بدون روتوش و بزک

علی اکبری مناظره‌های انتخاباتی آمریکا بخشی از واقعیات این کشور را برای دیگرانی که به آمریکا به‌عنوان مظهر تمدن نگریسته و شیفته این کشور بودند آشکار ساخت تا مشخص شود بین حقیقت این جامعه با آنچه در تبلیغات و فیلم‌های هالیوودی دیده می‌شود چقدر فاصله است. مناظره‌هایی که برای مشاهده آن باید محدودیت سنی قائل شد و آن را در دسته فیلم‌های مخصوص بزرگسال دسته‌بندی کرد و تذکر داد که کودکان اجازه دیدن این مناظره‌ها را ندارند. اگر قرار باشد اوج و نهایت پیشرفت یک جامعه، رسیدن به انحطاطی باشد که آمریکا در آنجا قرار گرفته، هیچ عقل سلیم و هیچ انسان پاک‌فطرتی چنین اندیشه و باوری را نخواهد پذیرفت. ظاهراً قرار است یکی از دو نامزدی که مانند مجله‌های زرد و کم‌ارزش در زندگی یکدیگر سرک کشیده و گوشه‌هایی از رذیله‌های اخلاقی یکدیگر را یافته تا به‌عنوان برگ برنده در مناظره خود از آن استفاده نمایند؛ به‌عنوان رئیس‌جمهور آینده آمریکا انتخاب شود و قطعاً قرار نیست چنین انسان‌های پست و دون مایه، در هنگام تصدی این منصب، ناگهان مثل فیلم‌های هندی متحول شده و تبدیل به انسان‌هایی مؤدب و باهوش و سراسر نیکی و فضیلت گردند. این افراد قبل و بعد از ریاست جمهوری همین هستند که می‌بینیم و قطعاً بعد از انتخاب بدتر نیز خواهند شد چراکه به فرموده خداوند متعالی در قرآن، انسان وقتی استغنا و بی‌نیازی پیدا کرد و به قدرت رسید، طغیان خواهد کرد. اینان هنوز به قدرت نرسیده چنین هستند و وای به روزی که قدرت و زمام امور در دست ایشان باشد؛ بنابراین باید از حال کسانی که دیگران را به کدخدا دانستن آمریکا دعوت می‌کنند تعجب کرد.

ادامه نوشته

مثل ایران، مثل آمریکا

علی اکبری ؛ در ظاهر چند روزی از عاشورا گذشته است و عزاداری امت در عزای سرور و سالار شهیدان به پایان رسیده است؛ اما واقعیت این است که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» و البته این معنا تنها به بعد از دهم محرم سال 61 هجری محدود نمی‌شود که اگر قرار بر این باشد که «کل یوم عاشورا» باشد، این کل یوم، از روز هبوط آدم تا روز خاتم را در برمی‌گیرد. عاشوراهای بی‌شماری قبل از عاشورای سال 61 هجری رخ داده است که مبنای تمام آنها مبارزه حق و باطل بوده است. مقابله ابراهیم با نمرود و موسی با فرعون عاشوراهایی هستند که می‌تواند مورد اشاره قرار گیرد. مبارزه هابیل و قابیل نیز باید در همین منظومه تفسیر نمود؛ بنابراین تفاوتی نمی‌کند که چه کسی در مقابل چه کسی قرار گرفته است، مهم این است که کدام جریان در مقابل کدام جریان ایستاده است. کدام جبهه حق است و کدام جبهه باطل. بر همین اساس است که سید الاحرار عالم نفرمود من با یزید بیعت نمی‌کنم، بلکه فرمود مثل و مانند من با مثل و مانند یزید بیعت نخواهد کرد. هر که مثل امام حسین بیندیشد و مثل حسین بر طریق حق و حقیقت استوار باشد، با مثل یزید که بر مسیر باطل حرکت می‌کند، پیوند نخواهد داشت. همین فرهنگ عاشورایی باعث شد امام امت به تأسی از جد غریب خویش، در مقابل باطلی چون نظام طاغوتی پهلوی بایستد و اعلام دارد اگر تمام دنیا علیه من باشد، من دست از حرکت خود برنخواهم داشت. همین تفکر است که اعلام می‌دارد جنگ ما جنگ حق و باطل است و این جنگ تمام ناشدنی است و همین امام است که به فرزندان خویش فرمود که خشم مقدس خود را نگه دارند که اسلام به این خشم انقلابی نیازمند است. معنای عاشورا این نیست که همیشه این حسین است که شهید خواهد شد، معنای صحیح این است که همواره مثل امام حسین باید با مثل یزید مقابله کرد و نتیجه هرچه شد، احدی الحسنیین خواهد بود چه شهادت و چه پیروزی. اگر هرروز عاشورا است، باید امروز را نگریست و حسین و یزید زمان را شناسایی نمود و تلاش نمود که در صف حسینیان زمان، با یزیدیان جهاد کرد.

ادامه نوشته

بصیرت‌افزایی، رسالت مداحان

علی اکبری - یکی از مسائلی که در سال‌های اخیر شدت یافته است، اعتراض برخی افراد و جریانات سیاسی به سخنان سیاسی، روشنگری‌ها و موضع‌گیری‌های برخی مداحان در هیئت‌های عزاداری اهل ‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام است. این اعتراض که بعضاً ظاهری مقدس نیز به خود می‌گیرد مدعی است مردم آمده‌اند که روضه‌ای گوش کنند و در مصائب اهل ‌بیت گریه‌ای کنند و نباید این جلسات مقدس، با آلودگی‌های سیاسی مورد وهن قرار گرفته و خراب شود. متأسفانه برخی ساده‌اندیشان نیز این سخن را تکرار می‌نمایند بدون آنکه به نیات گویندگان این سخنان واقف باشند. حکایت است که سفیر انگلستان در یکی از کشورهای اسلامی، صدای مؤذنی را که با صدای بلند اذان می‌گفت شنید و پرسید این فرد چه می‌گوید؟ جواب دادند اذان می‌گوید. سفیر پرسید آیا این کار او برای ما ضرری نیز دارد؟ گفتند نه مشکلی نیست؛ او اذان می‌گوید و مردم می‌آیند و نمازی می‌خوانند و می‌روند. سفیر اظهار داشت: «اگر چنین است بگذار آن‌قدر اذان بگوید تا حنجره‌اش پاره شود.» اذان و اسلامی که از آن مبارزه با ظلم و استکبار و استعمار نجوشد، همان اسلام آمریکایی است

ادامه نوشته

حکومت احمق‌ها(نگاه)

علی اکبری
تاریخ اسلام شاهد بسیاری از نفوس مطهره متقیان و مؤمنانی بوده است که به دست حکام طاغوت، به انحاء مختلف مورد ایذا و اذیت، حبس و شکنجه و تبعید قرارگرفته و یا با نثار جان خویش، پیمان خود با ذات باری‌تعالی را به سرانجام رسانده و در کمال قرب الهی قرارگرفته‌اند. اصولا باید این امر را به فراتر از تاریخ اسلام که به تاریخ بشریت تعمیم داد چرا که از ابتدای خلقت آدم ابوالبشر، نبرد بین حق و باطل آغاز شده است و این نبرد همیشگی خواهد بود. البته هستند ساده‌انگارانی که از تعامل حق و باطل و اعتدالی سخن می‌گویند که معنای آن جز کوتاه آمدن جبهه حق و پیشروی باطل چیز دیگری نخواهد بود. ساده‌دلانی که تصور می‌کنند با جمع‌آوری تعدادی سانتریفیوژ، دعوای حق و باطل تمام خواهد شد و می‌توان با ابلیس اکبر به‌طور مسالمت‌آمیز زندگی کرد. بیراهه نرویم و به متن برگردیم. حکومت آل سعود که جز آل صهیون و زاده انگلیس خبیث، نام دیگری نمی‌توان بر آن نهاد، خائن‌الحرمینی که از برکت خانه امن الهی، برای خویش نام و نانی یافته است و هرسال به شکل‌های مختلف، حاجیان قدم گذاشته به سرزمین وحی را می‌آزارد و جان عده‌ای از ایشان را بی‌گناه می‌گیرد و هر چند سال، کشتاری راه می‌اندازد، حکومت وحشی و به دور از تمدن و مدنیت که در تفکر جاهلیت درجامی‌زند و به مدد فروش نفت، این سرمایه مادی جهان اسلام، از تمدن، فقط طرب و بدمستی و اتومبیل‌‌های آخرین سیستم و از فناوری تنها تجهیزات جنگی غربی، آن هم برای نسل‌کشی و کودک‌کشی را می‌شناسد، جنایتی دیگر را در کارنامه سراسر نحوست و سیاه خویش رقم زد و مردی از تبار اولیاء‌الله که زبانی جز امربه‌معروف و کرداری جز نهی از منکر و دعوتی جز به حق نداشت را پس از مدت‌ها حبس آن هم با بدنی مجروح و زخمی، به شهادت رساند. خبر شهادت آیت‌الله نمر، تنها چند هفته پس از کشتار شیعیان نیجریه که در آنجا نیز دست آل‌صهیون در جنایت علیه مؤمنان، قابل مشاهده است و تنها اندکی بعد از اجلاس متفکران تقریبی جهان اسلام در تهران که در آن دعوت به برادری و وحدت بین مسلمانان مطرح گردید، توسط حکومت سعودی منتشر شد تا نشان دهد حاکمان جاهل و بی‌مقدار سعودی، منطقی جز خشونت و ارعاب را نمی‌شناسند. حکام تازه به مسند قدرت نشسته‌ای که نه شرم و حیایی دارند و نه شیوه حکومتداری را آموخته‌اند چرا که حکومت به کفر می‌ماند و به جور، هرگز و اینان اگر عقل و شعور داشتند، در ظلم کردن نیز اندازه نگه می‌داشتند. کشتار کودکان و زنان یمنی، مشارکت در شکنجه و کشتار مردم بحرین، فتنه‌انگیزی در سوریه و عراق و... تنها گوشه‌ای از تدابیر این حکومت سراسر جور و ستم است و قتل آیت‌الله نمر، آخرین جنایت این رژیم.
فتاوی عجیب ‌و غریب و مضحکی که مفتیان سعودی صادر می‌کنند و گروه‌هایی چون داعش، النصره، احرارالشام، بوکوحرام و... مستند به همین فتاوی و مستظهر به دلارهای نفتی آل سعود، به قتل و غارت و نسل‌کشی مشغول‌اند بخشی از به ظاهر اسلامی است که اینان خود را مسلمان به آن می‌نامند و در کنار این اسلام که حقیقتا همان اسلام آمریکایی است، دیگر مسلمین اعم از شیعه و سنی، کافر و مهدور الدم شمرده می‌شوند و با این حساب تکلیف غیرمسلمانان نیز مشخص است. رفتار داعش و النصره و دیگر گروه‌های تروریستی با الفاظ و عناوین مختلف در مواجهه با مقدسات مسلمین، مسیحیان و دیگر ساکنان سوریه و عراق، این حقیقت را بر همگان مشخص نموده است. این حکومت با همه این خباثت و آلودگی، خود را مدافع دموکراسی نامیده و از روی کار آمدن دولتی دموکراتیک در سوریه سخن می‌گوید و اعلام می‌دارد برای نیل به این هدف مقدس! از هیچ کوششی دریغ نخواهد کرد. شگفتا که با این وصف، زبان قاصر است که با چه الفاظی می‌تواند برای این اقدامات، واژگان مناسب را اختیار نماید.

ادامه نوشته

شعارسازی برای مجلس خبرگان!(نگاه)

علی‌اکبری
مجلس خبرگان رهبری، نهاد مقدسی است با جایگاه مشخص در میثاق ملی کشورمان که وظیفه‌ای بس خطیر بر عهده دارد. اعضای این مجلس عموما از قاطبه علما و صلحایی هستند که نام ایشان یادآور تقوا و عبودیت و بندگی ذات باری تعالی و تبعیت از اسلام ناب بوده است. نام این مجلس با بزرگانی چون مرحوم ‌آیت‌الله مشکینی و مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی عجین است که هرکدام اسوه فضیلت و تقوا بوده و ستارگانی از آسمان معرفت و حقیقت هستند. اصلا شأن و جایگاه این مجلس همین است و خبرگان ملت نشان داده‌اند که بی‌هیچ منت و توقعی، در جهت عمل به تکلیف در انتخابات این مجلس شرکت کرده و خود را برای بر دوش کشیدن این وظیفه، موظف می‌دانند و مردم کشورمان نیز بر همین اساس، بدون توجه به گفتار ناکثان و ناکسان، در انتخاب این بزرگان، تنها از باب انجام تکلیف بر سر صندوق‌های رای حاضر شده و از میان بزرگانی که خود را نامزد نموده‌اند، به تعداد قانونی، اسامی نفراتی را نگاشته و برگه رای را در صندوق می‌اندازند. در این مجلس حرفی از شعار و وعده انتخاباتی نیست و انتخابات خبرگان را باید یک انتخابات خاص و ویژه دانست. تمام این موارد یادآوری گردید تا به موضوعی که متاسفانه مدتی است از سوی دشمنان این نظام و مردم مطرح شده و بعضا از سوی کسانی که خودشان از سابقون این نظام و مجلس بوده‌اند، تکرار می‌شود، توجه ویژه‌ای نماییم. حرکتی که غفلت و بی‌توجهی نسبت به این تهدید، می‌تواند در آینده نظام، تبعات سهمگینی به همراه داشته باشد که البته ملت هوشیار و همیشه در صحنه کشورمان، قطعا اجازه این کار را نخواهند داد.

ادامه نوشته